آلینوش طریان مادر فیزیک ایران, نخستین زن استاد فیزیك ایران ، , بنیانگذار نخستین رصدخانهٔ فیزیک خورشیدی و پایه‌گذارنخستین تلسكوپ خورشیدی تاریخ نجوم ایران است.
 |
| آلینوش طریان |
وی برای نخستین بار درس‌های فیزیک خورشیدی و اختر فیزیک را ارایه داد.تاکنون ازاو هیچ اسم و نامی نبوده برماست که نام این بانو را پر آوازه کنیم..... بیایید زاد روزش را از هم اکنون بخاطر بسپاریم (١٨ آبان سال ١٢٩٩) و خدماتی را که به ما کرد به همه بازگو کنیم.....
طریان برای گسترش دانش و بهره‌گیری دانشجویان و ارمنیان
خانه خویش را نیز وقف کرد.
بانویی كه ٣٠ سال از زندگی پربارش را به تربیت دانشجویانی
پرداخت كه اكنون خود استادانی بزرگ در این عرصه هستند.
آلینوش طریان در ١٨ آبان
سال ١٢٩٩ خورشیدی در خانواده ارمنی در تهران پا به عرصه گیتی نهاد. او مدرک لیسانس
خود را در سال ۱۳۲۶ از دانشگاه تهران دریافت کرد و همانجا به عنوان متصدی عملیات
آزمایشگاهی دانشکده علوم استخدام شد.
سپس برای بورس تحصیلی درخواست کرد ولی به دلیل زن بودن او، استادش، دکتر محمود حسابی، با این درخواست موافقت نکرد، بنابراین آلینوش طریان به خرج خانوادهٔ خود به دانشگاه سوربن رفت و سال ۱۳۳۵ (۱۹۵۶ میلادی) از آن دانشگاه مدرک دکترا گرفت.
با وجود پیشنهاد استادی در دانشگاه سوربن، دکتر طریان با هدف خدمت به کشورش به ایران بازگشت و در دانشگاه تهران به عنوان دانشیار ترمودینامیک منصوب شد.
او در سال ۱۳۳۸ برای شرکت در بورسیهٔ دولتی آلمان غربی در مطالعه رصدخانه خورشیدی انتخاب شد و پس از چهار ماه مطالعه به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۵ نقش عمده‌ای را در بنیان‌گذاری نخستین رصدخانه فیزیک خورشیدی در ایران ایفا کرد.
خانم دکتر طریان در سال ۱۳۴۳ به مقام استادی در دانشگاه تهران رسید و نخستین شخصی بود که درس فیزیک ستاره‌ها (اختر فیزیک) را در ایران تدریس کرد.
سیزده اسفند هشتاد و نه...
توی آسایشگاه سالمندان و در تنهایی از دنیا رفت. خانه اش را صرف دانشجویان کرد. مفید وبی ادعا بود.. مالش را در راه خدا داد وتا آخر عمر مجرد بود....صد هزار بار افسوس که هیچ اسم و نامی ازین بانو نشنیده ایم .
سپس برای بورس تحصیلی درخواست کرد ولی به دلیل زن بودن او، استادش، دکتر محمود حسابی، با این درخواست موافقت نکرد، بنابراین آلینوش طریان به خرج خانوادهٔ خود به دانشگاه سوربن رفت و سال ۱۳۳۵ (۱۹۵۶ میلادی) از آن دانشگاه مدرک دکترا گرفت.
با وجود پیشنهاد استادی در دانشگاه سوربن، دکتر طریان با هدف خدمت به کشورش به ایران بازگشت و در دانشگاه تهران به عنوان دانشیار ترمودینامیک منصوب شد.
او در سال ۱۳۳۸ برای شرکت در بورسیهٔ دولتی آلمان غربی در مطالعه رصدخانه خورشیدی انتخاب شد و پس از چهار ماه مطالعه به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۵ نقش عمده‌ای را در بنیان‌گذاری نخستین رصدخانه فیزیک خورشیدی در ایران ایفا کرد.
خانم دکتر طریان در سال ۱۳۴۳ به مقام استادی در دانشگاه تهران رسید و نخستین شخصی بود که درس فیزیک ستاره‌ها (اختر فیزیک) را در ایران تدریس کرد.
سیزده اسفند هشتاد و نه...
توی آسایشگاه سالمندان و در تنهایی از دنیا رفت. خانه اش را صرف دانشجویان کرد. مفید وبی ادعا بود.. مالش را در راه خدا داد وتا آخر عمر مجرد بود....صد هزار بار افسوس که هیچ اسم و نامی ازین بانو نشنیده ایم .
دانشجوی مادام کوری بودند ... در زمانی كه بيشتر مردان بى سواد بودند دکتری گرفت اما دکتر حسابی بورسیه اش رو به دلیل زن بودن تصویب نکرد!
خیلی مهربان و دوست داشتنی بود. وقتی یک گزارشگر در مصاحبه با وی از خاطرات گذشته از او پرسید: چرا ازدواج نکردید؟
جواب داد :
"اونی که دوسش داشتم مُرد! "
"اونی که دوسش داشتم مُرد! "
متاسفانه سال های آخر
زندگی اجازه ی هیچ گونه ضبط مصاحبه ی تصویری و حتی صوتی را نداشت.
درود به مقام بلندت ای بانوی ایرانی....
روحت شاد و یادت گرامی باد
درود به مقام بلندت ای بانوی ایرانی....
روحت شاد و یادت گرامی باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر