تاریخ در برابر زینب بزرگ رهایی و عظمت او، سر تعظیم فرود
میآورد. چرا که وقتی بلاهایی این چنین عظیم و کوهوار، یکجا در برابرش قرار گرفته بودند؛
وقتی در برابر دیدگانش، هفت برادر، دو فرزند و شمار بسیاری از فرزندان برادرانش و مهمتر
از همه راهبرش حسین را کشته بودند؛ وقتی اجساد آنان را زیر سم اسبان اسب انداخته بودند،
وقتی همه زنان و کودکان و بازماندگان را به اسارت گرفته و دست و پا بسته در کوچه و
بازار میگرداندند؛ و سرهای بریده همه دلبندانش را در برابر دیدگانش قرار داده بودند
آری این زینب است که با قدرت و اطمینانی که دژخیم را میخکوب میکند و او را به زانو
در میآورد، خدا را سپاس میگزارد و میگوید: «چیزی جز زیبایی نمیبینم».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر